خبرگزاری حوزه | فرزند پروری و تربیت کودک یک سری راهکار یا ترفند نیست که برای کنترل انسان دیگری طراحی شده باشد، بلکه نوع خاصی از ارتباط بین والد و کودک است.
این ارتباط و تعامل با کیفیت چند عنصر اصلی دارد که باعث میشه پایه و اساس این ارتباط محکم و استوار باشد.
۱- گفتگو با کودک، از نیازهای عاطفی اساسی کودکان احترام، محبت و پذیرش بدون شرط است، یکی از بسترهای مناسب رفع این نیاز، گفت و گوی موثر است. از ویژگی های گفتگوی موثر، آغاز جمله ها با «من» است. اگر با نظر فرزندمان مخالف بودیم، شخصیت و فردیت کودک را از مشکلی که به وجود آمده جدا کنیم، به طور فعالانه و توجه کامل گوش دهیم. در یک گفتگوی موثر قرار نیست یک نفر برنده و یک نفر بازنده باشد.
۲- بازی با کودک، بازی با کودک یکی از راه هایی است که به او کمک می کند تا مهارت های اجتماعی و خودکنترلی خود را توسعه دهد و همین طور بازی با هم یکی از مؤثرترین ابزارها برای ایجاد رابطه صمیمی و همراه با اقتدار با کودک شماست. لازم است قبل از بازی با کودک بدانیم زمان بازی با کودک، زمان تربیت و یادگیری نیست، بازی باید ایجاد تعامل کند و کم هدف و پر لذت و مورد علاقه باشد. هنگام بازی توبیخ و تحقیر نداریم، به توانایی های کودک احترام بگذاریم و تلاش هایشان را تشویق کنیم. بسته به آن که آن روز رفتار خوب یا بدی داشته از بازی به عنوان پاداش یا تنبیه استفاده نکنیم، بازی نیاز کودک است. اگر هنگام بازی رفتار نامناسبی داشت، تغافل کنید و صحبت در مورد آن را به زمانی غیر از بازی موکول کنید.
۳- محبت جسمانی، لمس کردن و محبت فیزیکی بخش مهمی از فرایند رفتار اجتماعی است، لمس می تواند احساسات پیچیده مختلفی از جمله قدردانی و همدلی را منتقل کند و عمل ساده لمس و محبت فیزیکی به کودک باعث بهبود رشد شناختی و عاطفی شود. چند وقت یک بار بچه هایتان را در آغوش می گیرید؟
تحقیقات زیادی نشان داده که محبت جسمانی به فرزندان، منجر به نتایج مثبتی در بزرگسالی و مادام العمر میشود، مثل عزت نفس بالاتر، بهبود عملکرد تحصیلی، ارتباط بهتر والدین و فرزند، کاهش مشکلات روانی و رفتاری.
نمونه هایی از محبت جسمانی، مثل تماس چشمی در یک اتاق شلوغ، لبخند، چشمک، آغوش در صبح، ظهر و شب، هنگام خداحافظی و سلام فرزندتان را ببوسید، هنگام راه رفتن در خیابان دستان هم را بگیرید، الگوی یک رابطه محبت آمیز با همسر خود باشید.
نجمه السادات مجدزاده، کارشناس بخش مشاوره‌های قرآنی
